ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ - Οδυσσέας Ελύτης

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μες τους τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και να αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο
Δεν το αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς;
Είναι νωρίς μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.

Κατωτοικίδου Αναστασία