ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

ΟΛΟΝΥΧΤΙΑ

Δε με κατάλαβες' όλη τη νύχτα
ήμουνα πλάι σου, προσπαθούσα να κλείσω
τα παράθυρα, πάλευα - όλη νύχτα.
Ο αγέρας επέμενε.
Άπλωσα τότε
τις παλάμες μου πάνω σου σαν
δύο φύλλα ουρανού, και σε σκέπασα.
Έπειτα βγήκα στον εξώστη και κοίταζα
Δίχως χέρια τον κόσμο.

Από τη συλλογή "ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (1961)"

Με εκτίμηση,

Διαμαντή Χρυσοβαλάντη,
Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια ΠΤΔΕ, Κατεύθυνση Λογοτεχνίας.