Ανθισμένος Καβάφης

Στη νέα αυτή Αλεξάνδρεια θερμή, βαθιά
Εικόνα ενός ασύλητου φάρου
Στα χέρια ποιήματα, στα πόδια ποιήματα, στα χείλη
Κοινωνία πνεύματος, πλατωνική νηνεμία
Κι η θάλασσα, απλωμένη στο ύφασμα
Μόνη κι αιώνια μουσκεύει τον πορφυρό φωτισμό
Ενός αιώνα ελάχιστου
Κι η γη αναστήθηκε στους βραχίονες
Άνθισαν οι άνθρωποι στη θέα της αιχμής

Βασιλική Τσάιτα-Τσιλιμένη
Φοιτήτρια του Τμήματος Φιλολογίας στο ΑΠΘ